Ουρολοίμωξη
Η ουρολοίμωξη είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μολύνσεις/λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος από μικροοργανισμούς, όπως τα βακτήρια, οι ιοί και οι μύκητες. Τα βακτήρια είναι η πιο κοινή αιτία της ουρολοίμωξης. Τα βακτήρια που εισέρχονται από την ουρήθρα στο ουροποιητικό σύστημα απομακρύνονται γρήγορα με την ούρηση, πριν εγκατασταθούν και προκαλέσουν συμπτώματα. Ωστόσο, μερικές φορές τα βακτήρια ξεπερνούν τη φυσική άμυνα του οργανισμού και προκαλούν λοίμωξη. Η λοίμωξη στην ουρήθρα ονομάζεται ουρηθρίτιδα, ενώ στην ουροδόχο κύστη ονομάζεται κυστίτιδα. Τα βακτήρια μπορούν να «ταξιδέψουν» μέσω των ουρητήρων προς τα πάνω και να μολύνουν τα νεφρά. Η λοίμωξη του νεφρού ονομάζεται πυελονεφρίτιδα. Οι περισσότερες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος προκαλούνται από βακτήρια που ζουν φυσιολογικά στο έντερο. Τα μικρόβια που ονομάζονται χλαμύδια και μυκόπλασμα είναι συχνά αίτια των λοιμώξεων της ουρήθρας, του προστάτη και σπανιότερα της κύστης. Το βακτήριο Escherichia coli (E. coli) προκαλεί τη συντριπτική πλειοψηφία των ουρολοιμώξεων. Μεταδίδονται συνήθως σεξουαλικά και απαιτούν παράλληλη θεραπεία και των δύο σεξουαλικών συντρόφων. Το ουροποιητικό σύστημα έχει διάφορους μηχανισμούς για την πρόληψη των λοιμώξεων. Στο σημείο, όπου ενώνονται οι ουρητήρες με την ουροδόχο κύστη, υπάρχουν βαλβίδες που κανονικά επιτρέπουν τη ροή των ούρων μόνο από το νεφρό προς την κύστη. Με την ούρηση, "ξεπλένονται" και απομακρύνονται τα μικρόβια που προσπαθούν να εισχωρήσουν στο ουροποιητικό σύστημα. Η άμυνα του ανοσοποιητικού μπορεί επίσης να αποτρέψει τη λοίμωξη. Παρά τους μηχανισμούς αυτούς, εξακολουθούν να εμφανίζονται λοιμώξεις. Ορισμένα βακτηρίδια έχουν μία ισχυρή ικανότητα να προσκολλώνται στα τοιχώματα του ουροποιητικού συστήματος, και έτσι πολλαπλασιάζονται, προκαλώντας ουρολοιμώξεις. |
|
|
Συμβουλές για τη μείωση εμφάνισης ουρολοιμώξεων Οι ουρολοιμώξεις και η συχνή εμφάνιση τους έχουν άμεση σχέση με κάποιες συνήθειες στον τρόπο ζωής των γυναικών, που αν τις τροποποιήσουν, μπορούν να μειώσουν τον αριθμό των επεισοδίων. Μετά την πρώτη ουρολοίμωξη σε ποσοστό 1 /5 των νεαρών γυναίκων θα παρουσιάσει υποτροπή. Σε κάποιες από αυτές, οι υποτροπές θα σταματήσουν σε 1-2 χρόνια, αν αντιμετωπιστούν σωστά με έντονη προσπάθεια στην πρόληψη. Συνιστάται: • Να καταναλώνετε άφθονα υγρά, κυρίως νερό (8-10 ποτήρια την ημέρα) και χυμό μούρων (Cranberries). • Μην αμελείτε να αδειάζετε την κύστη σας όποτε χρειάζεται, καθώς και μετά τη σεξουαλική επαφή. • Να φροντίζετε σχολαστικά την καθαριότητα της ευαίσθητης περιοχής με ένα καλό αντισηπτικό που δεν διαταράσσει το pΗ του κόλπου. • Να περιορίσετε την κατανάλωση αλκοόλ. • Να αποφεύγετε την εφαρμογή αντισυλληπτικού διαφράγματος, καθώς και την χρήση σπερματοκτόνων αλοιφών. • Μην εκθέτετε την περιοχή του κόλπου σε υγρασία και σε μικρόβια (ιδρώτας, βρεγμένο μαγιό). • Να αδειάζετε την κύστη, πριν από κάθε δραστηριότητα που μπορεί να προκαλεί πίεση στην ουρήθρα, π.χ. ποδηλασία, σεξ. • Σωστός καθαρισμός της γεννητικής περιοχής (ισχύει και για τον ερωτικό σας σύντροφο), πριν και μετά από τις σεξουαλικές δραστηριότητες. |
|
|
|
|
